Goed in de problemen komen bleek voor mij de oplossing

1. Alle ballen hooghouden

Het zal 2005 geweest zijn dat mijn ex-vrouw een hoge functie had bij Shell. Ze reisde veel en en ik nam voornamelijk onze drie kinderen onder de hoede. We hadden toen net onze woonboot aan de Amstel afgebouwd zodat we ons gezin daar in het centrum van Amsterdam konden laten opgroeien. Van crèche naar school naar brainstormsessie, begeleidde ik een groep bij de Raad van de Rechtspraak. Ik begeleidde de groep een jaar lang om ‘veranderingsgezinder’ te worden. Met als resultaat dat ze met meer creativiteit naar hun organisatie konden kijken. Ik hield ervan te wisselen van het een in het totaal andere, dat werkte verfrissend voor mij en was belangrijk voor mijn ontwikkeling.

2. Een bredere blik op de wereld

In 1987 ben ik geëmigreerd naar Zuid-Afrika bij mijn oom en tante, om onder moeders rok vandaan te komen. Dat was tijdens de apartheidsstrijd in Johannesburg, terwijl het land door de hele wereld geboycot was – ging ik daar als 17-jarig broekie heen om op eigen poten te leren staan. Ik had mijn eerste baan in een herenmodezaak (mijn oom werkte in de textiel) en ik leerde Engels als tweede taal. Vooral leerde ik hoe klein Nederland is en dat de wereld zoveel meer mogelijkheden had dan wat ik kende. Apartheid bleek minder zwart-wit te zijn dan ik dacht.

Uiteindelijk ben ik 2 jaar in Zuid-Afrika gebleven en heb ik er zelfs een Zuid-Afrikaans paspoort aan overgehouden. Twintig jaar later kwam dat te pas, toen mijn toenmalige vrouw werd uitgezonden naar Kaapstad voor haar werk. Uiteraard volgde ik haar, samen met onze 3 kinderen. In die periode stierf Nelson Mandela. Nooit hadden we gedacht dat we de herdenkingsbijeenkomst vanuit een stadion in Zuid-Afrika zouden bijwonen. We waren getuige van een afscheidsceremonie van een inmiddels wereldheld. En de locatie was niet minder bijzonder. We zaten in een stadion voor de kust, met in de verte Robben Island. Als blanken waren we in de minderheid die middag. En toch voelden we ons deelgenoot van een gebeurtenis op wereldniveau. Voor even waren de onderlinge verschillen tussen mensen inwisselbaar.

3. Geniet, maar drink met maatjes

In mijn studietijd roeide ik bij roeivereniging Nereus. Naast roeien leerde ik daar mijn beste maatjes kennen. Vanuit de biervaten zagen we elkaar uitgroeien tot werkende mannen en vaders. Al jaren – tot de dag van vandaag – komen we iedere dinsdagavond samen en gaan we eens per jaar met elkaar op fietsvakantie in de bergen. We steunen elkaar met lief en leed, op bruiloften en begrafenissen. In de vriendengroep ontdekte ik heel goed wat mijn rol is ten opzichte van de anderen, de communicatieve, sociale verbinder van het stel – maar niet de voorzitter die de besluiten maakt.

4. Een flinke reality check

Inmiddels is het 2015 en woon ik weer in Amsterdam. Na een carrière in de reclamewereld verkoos ik het vak van brainstorm coach.

Op een mooie midzomeravond had ik iets te vieren. Ik stapte op mijn fiets, onderweg naar een festival. Het werd een mooie bruisende avond in Amsterdam. Helaas eindigde die avond op z’n zachtst gezegd in een mineur. Ik werd slachtoffer van een ongeluk, en eindigde nog diezelfde avond op de intensive care in de VU.

Een life changer die alles in m’n leven letterlijk op z’n kop heeft gezet. Na het ongeluk heb ik een jaar gerevalideerd en ondanks dat de artsen zeiden: je kunt nooit meer brainstorms begeleiden – ben ik juist direct brainstorms gaan begeleiden. Enerzijds omdat het mijn grote passie was, en anderzijds omdat er nog wel degelijk opdrachten op mij afkwamen.

In tegenstelling tot wat de artsen zeiden bleek mijn werk alleen nog maar meer aan te slaan. De deelnemers reageerden alleen maar positiever en enthousiaster dan ooit tevoren. Ik ontdekte dat ik door het ongeluk mijn kritische vermogen naar mijzelf toe had verlaagd. Iets wat de randvoorwaarde bleek voor een flinke dosis creativiteit in een brainstormproces.

Bij brainstorming is ongeremd zijn soms effectiever dan intelligent zijn. En door mijn ongeluk leerde ik meer los te mogen laten. Het incident op die zomeravond wilde mij iets vertellen. Ik kwam tot mijn kern, en realiseerde mij dat zelfs dit ongeluk mij niet deed verwijderen van mijn brainstormtalent.

5. Leef je volledige potentieel

Inmiddels kan ik zeggen dat wie ik ben, en wat ik hier kom doen zijn samengevallen met wat ik kom brengen als professional. Waar het ongeluk op het eerste gezicht een beperking leek, bleek het achteraf een uitnodiging te zijn om mijn volle potentieel te gaan leven. Waar de artsen zeiden dat brainstormen geen onderdeel meer zou zijn voor mijn toekomst, bleek het tegendeel waar. En kwam ik er tevens achter hoeveel plezier ik heb in de sessies.

Vanuit die energie begeleid ik niet alleen grote organisaties als NRC, T-Mobile en SNS bij het verkrijgen van ‘betere problemen’ en meer creatieve oplossingen, maar sta ik ook voor de klas bij de HvA voor het ontwikkelen van persoonlijk leiderschap van studenten.

Ik ben er voor jou, als jij ongelimiteerd en schaamteloos wil werken aan meer originele ideeën maar ook voor het ontwikkelen van ‘betere problemen.’ Zet jij de volgende stap naar het leven van je volledige potentieel?

Op jouw beste idee,
Maurits

Maurits is dé brainstorm-begeleider die jou niet alleen – out of the box – helpt aan meer ideeën, maar ook – inside the box – kijkt hoe een probleem beter gedefinieerd kan worden. Ben je op zoek naar een frisse wind binnen of buiten je organisatie? Neem een kijkje op www.misterbrainstorm.nl/